دوستاکسل به گروه داروهای ضد سرطان با نام تاکسوئیدها متعلق است. انکوتاکسل یا دوستاکسل توسط پزشک برای درمان سرطان سینه، فرمهای خاص سرطان ریه (سرطان ریه سلول غیر کوچک)، سرطان پروستات، سرطان معده یا سرطان سر و گردن تجویز میشود در ادامه با داروی دوستاکسل بیشتر آشنا میشوید:
از آمپول دوستاکسل استفاده نکنید
هشدارها و احتیاطها
قبل از هر بار درمان با انکوتاکسل، تستهای خون شما چک میشود، از این نظر که شما میزان کافی سلولهای خونی داشته باشید و عملکرد کبد شما مناسب باشد. در صورتی که تعداد گلبولهای سفید شما کافی نباشد، شما ممکن است تب و عفونت را تجربه کنید.
در صورتی که درد شکمی، اسهال، خونریزی از مقعد، خون در مدفوع و یا تب دارید، سریعاً به پزشک، داروساز و یا پرستار خود بگویید. این علائم ممکن است نشانهی اولیه، سمیت دستگاه گوارش باشد که میتواند کشنده باشد. در این صورت شما باید سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورتی که مشکلات بینایی دارید، به پزشک، داروساز و یا پرستار خود بگویید. خصوصاً در صورت تاری دید شما باید فوراً معاینه چشم و بینایی شوید.
در صورت تجربه واکنش آلرژیک با درمان قبلی با داروی پکلیتاکسل، به پزشک، داروساز و یا پرستار خود بگویید.
در صورتی که مشکلات قلبی دارید، به پزشک، داروساز و یا پرستار خود بگویید.
اگر مشکلات حاد و بدتر شونده ریوی دارید (تب، تنگی نفس یا سرفه)، سریعاً به پزشک، داروساز و یا پرستار خود بگویید. پزشک ممکن است فوراً درمان شما را قطع کند.
روز قبل از تجویز انکوتاکسل، کورتیکواستروئید خوراکی مانند دگزامتازون و همچنین تا یک یا دو روز پس از انفوزیون انکوتاکسل برای جلوگیری از عوارض ناخوشایند این دارو، بخصوص واکنشهای آلرژیک و احتباس آب (ورم کف دست، کف پا، پاها و افزایش وزن) تجویز میشود.
جهت حفظ تعداد سلولهای خونی حین درمان ممکن است داروهای دیگری تجویز شود.
انکوتاکسل حاوی الکل است. اگر به الکل، صرع، یا نارسایی کبدی وابستگی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
سایر داروها و انکوتاکسل
در صورتی که دارویی را مصرف میکنید و یا اخیراً مصرف کردهاید، به پزشک یا داروساز اطلاع دهید. این مسئله شامل داروهای بدون نسخه هم میشود. زیرا ممکن است عملکرد انکوتاکسل و یا سایر داروهایی که مصرف میکنید تحت تاثیر قرار گیرد و یا ممکن است دچار عوارض جانبی شوید.
مقدار الکل در این دارو ممکن است اثرات داروهای دیگر را تغییر دهد.
انکوتاکسل نباید در دوران بارداری استفاده شود مگر اینکه صریحاً توسط پزشک تجویز شود.
شما نباید حین درمان با این دارو باردار شوید. شما باید از روش جلوگیری از بارداری موثر حین درمان استفاده کنید، زیرا دسهتاکسل ممکن است به جنین آسیب برساند. در صورتی که حین درمان بارداری اتفاق افتد، به پزشک خود فوراً اطلاع دهید.
شما نباید حین درمان با دسهتاکسل شیردهی داشته باشید.
اگر شما مردی هستید که با انکوتاکسل درمان میشوید، نباید حین درمان و تا 6 ماه پس از درمان بچه دار شوید. قبل از درمان بهتر است برای ذخیره سازی اسپرم مشورت بگیرید، زیرا ممکن است این دارو توان باروری در مردان را تغییر دهد.
رانندگی و استفاده از ماشینآلات
مقدار الکل موجود در این دارو ممکن است توانایی شما را در رانندگی و استفاده از ماشینآلات مختل کند. شما ممکن است عوارض جانبی این دارو که موجب اختلال در توانایی شما در رانندگی و استفاده از ابزار و ماشینآلات میشود، را تجربه کنید. اگر این اتفاق افتاد، قبل از صحبت با پزشک، پرستار و یا داروساز رانندگی نکنید و از ابزار یا ماشینآلات استفاده نکنید.
داروی دوستاکسل – انکوتاکسل حاوی الکل است. انکوتاکسل حاوی %50 حجمی الکل دهیدراته (اتانول) است.
این دارو در افراد معتاد به الکل مضر است.
مصرف این دارو از این نظر باید در افراد باردار، شیرده، کودکان و افراد با ریسک بالا مانند بیماران مبتلا به اختلال کبدی و صرع بررسی شود.
مقدار الکل در این دارو ممکن است بر روی سیستم عصبی مرکزی (سیستم عصبی شامل مغز و نخاع) تاثیر بگذارد.
انکوتاکسل توسط کادر متخصص درمانی به شما تجویز میشود.
دوز آمپول دوستاکسل بستگی به وزن شما و شرایط عمومی شما دارد. پزشک مساحت بدن شما را برحسب متر مربع محاسبه می کند و دوز مورد نیاز شما را تعیین میکند.
انکوتاکسل به داخل ورید های شما انفوزیون میشود. انفوزیون حدود یک ساعت در زمانی که بیمارستان هستید طول میکشد.
شما معمولاً انفوزیون را هر سه هفته دریافت میکنید.
پزشک ممکن است دوز دارو و یا توالی تجویز دارو را براساس نتیجه آزمایش خون، وضعیت عمومی و پاسخ شما به انکوتاکسل تغییر دهد. بخصوص در صورت ابتلا به اسهال، ایجاد زخم در دهان، بی حسی، احساس سوزن سوزن شدن و تب به پزشک خود اطلاع دهید. این اطلاعات به پزشک کمک میکند بتواند تصمیم بگیرد که آیا کاهش دوز دارو نیاز است.
انکوتاکسل محلول غلیظ برای تهیه محلول جهت انفوزیون نیازمند رقیق سازی با حلال نبوده و میتواند به طور مستقیم به محلول انفوزیون اضافه شود.
هر ویال این دارو برای یک بار مصرف است و بلافاصله پس از باز شدن باید مصرف شود. اگر بلافاصله مصرف نشود، مسئولیت نگهداری و شرایط دارو به عهده مصرف کننده است. ممکن است بیشتر از یک ویال حاوی محلول غلیظ برای تهیه محلول جهت انفوزیون برای تأمین دوز مورد نیاز بیمار نیاز باشد. برای مثال دوز 140 میلیگرم از دسهتاکسل نیازمند 7 میلیلیتر محلول غلیظ دسهتاکسل است.
در هر میلیلیتر ویال انکوتاکسل، 20 میلیگرم داروی دوستاکسل وجود دارد.
در شرایط آسپتیک، مقدار محلول غلیظ مورد نیاز برای تهیه محلول جهت انفوزیون با سرنگ کالیبره شده و متناسب با سر سوزن 21G کشیده میشود. سپس یکباره به داخل کیسه انفوزیون 250 میلی لیتری محلول جهت انفوزیون گلوکز 5 درصد و یا سدیم کلراید 9 میلیگرم در میلیلیتر (0/9 درصد) تزریق میشود. در صورتی که دوز بیشتر از 190 میلیگرم دسهتاکسل نیاز باشد، حجم بیشتر محلول انفوزیون نیاز است به طوری غلظت دسهتاکسل نباید بیشتر از 0/74 میلیگرم در میلیلیتر شود.
کیسه انفوزیون باید کاملاً با دست تکان داده شود.
از نقطه نظر میکروبیولوژی، رقیق سازی باید در شرایط آسپتیک و کنترل شده صورت گیرد و محلول انفوزیون باید بلافاصله مصرف شود. اگر محلول انفوزیون بلافاصله مصرف نشود، مسئولیت نگهداری و شرایط آن به عهده مصرف کننده است.
به محض اضافه شدن محلول غلیظ به کیسه انفوزیون در شرایط توصیه شده، اگر کیسه انفوزیون در دمای زیر 25 درجه سانتیگراد نگهداری شود، برای 6 ساعت پایدار است. این محلول لازم است طی 6 ساعت استفاده شود (یک ساعت زمان انفوزیون وریدی نیز شامل این زمان میشود).
همچنین پایداری فیزیکی و شیمیایی محلول انفوزیون تهیه شده در شرایط توصیه شده در کیسههای غیر پی وی سی در صورتی که در دمای بین 2 تا 8 درجه سانتیگراد نگهداری شود، تا 48 ساعت پایدار است.
محلول انفوزیون دسهتاکسل فوق اشباع بوده و ممکن است طی زمان کریستاله شود. در صورت ظاهر شدن کریستال، محلول نباید استفاده و باید دور ریخته شود.
مانند هر فرآورده تزریقی محلول انفوزیون باید قبل از استفاده بازرسی چشمی شود. محلول حاوی رسوب باید دور ریخته شود.
در صورتی که در مورد مصرف دارو سوالهای دیگری دارید، از پزشک و یا داروساز بیمارستان بپرسید.
مانند تمام داروها، این دارو نیز میتواند عوارض جانبی داشته باشد، اگر چه در هر فردی مشاهده نمیشود. پزشک در مورد پتانسیل ریسکها و فواید درمان با شما صحبت خواهد کرد.
عوارض جانبی بسیار شایع گزارش شده با مصرف دسهتاکسل به تنهایی شامل کاهش گلبولهای قرمز یا گلبولهای سفید خون، ریزش مو، تهوع، استفراغ، زخم در دهان، اسهال و خستگی میشود.
شدت عوارض داروی دوستاکسل ممکن است در صورت مصرف دسهتاکسل با سایر داروهای شیمی درمانی افزایش یابد.
طی انفوزیون دسهتاکسل در بیمارستان ممکن است واکنشهای آلرژیک اتفاق بیافتد. (ممکن است بیش از 1 نفر در 10 نفر مبتلا شود):
گر گرفتگی، واکنشهای پوستی، خارش
تنگی نفس، سختی در تنفس
تب و لرز
درد پشت
کاهش فشار خون
واکنشهای شدیدتر ممکن است رخ دهد.
در صورتی که شما با داروی پکلیتاکسل واکنش آلرژیک داشتهاید، ممکن است با مصرف دسهتاکسل نیز یک واکنش آلرژیک را تجربه کنید که ممکن است شدیدتر باشد. کارکنان بیمارستان حین درمان شما را از نزدیک پایش میکنند. در صورت مشاهده این عوارض فوراً به آنها اطلاع دهید.
ممکن است بین انفوزیونهای دسهتاکسل عوارض زیر رخ دهد. احتمال بروز عوارض ممکن است به داروهای ترکیبی که دریافت میکنید، بستگی داشته باشد.
عوارض جانبی بسیار شایع (ممکن است بیش از 1 نفر در 10 نفر مبتلا شود)
عفونت، کاهش گلبولهای قرمز (آنمی)، کاهش گلبولهای سفید (که برای مبارزه با عفونت مهم هستند)، کاهش پلاکتها
تب: در صورت بروز فوراً به پزشک اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک که در بالا توضیح داده شد.
کاهش اشتها (آنورکسیا)
بی حسی، احساس سوزن سوزن شدن و درد در مفاصل یا عضلات
سردرد
تغییر حس چشایی
التهاب چشم یا افزایش اشک چشمها
تورم ناشی از اختلال در خروج لنف
تنگی نفس
افزایش ترشحات بینی، التهاب گلو و بینی، سرفه
خونریزی بینی
زخم در دهان
ناراحتی معده شامل تهوع، استفراغ، اسهال و یبوست
درد شکمی
سوء هاضمه
ریزش مو: در بیشتر موارد رشد طبیعی موها برمیگردد. در بعضی موارد ریزش مو برگشت ناپذیر است.
تورم و قرمزی کف دستها و پاها که ممکن است پوست کنده شود (ممکن است در بازو، صورت و بدن اتفاق افتد).
تغییر در رنگ ناخنها که ممکن است جدا شوند.
درد عضله، درد پشت یا درد استخوان
تغییر یا قطع خونریزی ماهیانه
تورم دستها، کف پاها و پاها
خستگی و یا علائم شبه آنفولانزا
افزایش یا کاهش وزن
عوارض جانبی شایع (ممکن است 1 نفر در 10 نفر مبتلا شود)
کاندیدیازیس دهانی
از دست دادن آب
سرگیجه
اختلال در شنوایی
کاهش فشار خون، افزایش ضربان قلب
نارسائی قلبی
التهاب مری
خشکی دهان
سختی و درد در بلعیدن
خونریزی
افزایش آنزیمهای کبدی (نیاز به انجام منظم آزمایش خون)
عوارض جانبی غیرشایع (ممکن است 1 نفر از 100 نفر مبتلا شود)
غش
واکنشهای پوستی، فلبیت (التهاب رگ) یا تورم در محل تزریق
لخته شدن خون
لوکمی حاد میلوئید و سندرم میلودیسپلاستیک (نوعی سرطان خون که در بیمارانی که با دسهتاکسل همراه داروهای شیمی درمانی خاصی درمان میشود ممکن است رخ دهد.)
عوارض جانبی نادر (ممکن است 1 نفر از 1000 نفر مبتلا شود)
التهاب کولون، روده کوچک (که احتمال فراوانی آن ناشناخته است) ممکن است کشنده باشد، سوراخ شدن روده
عوارض جانبی ناشناخته (فراوانی را نمیتوان از دادههای موجود تخمین زد)
بیماری بینابینی ریه (التهاب ریه که منجر به سرفه و تنگی نفس میشود. التهاب ریه میتواند زمانی که دسهتاکسل با رادیوتراپی استفاده شود رخ دهد)
پنومونی (عفونت ریه)
فیبروز ریوی (زخم یا ضخیم شدن ریه با تنگی نفس)
تاری دید به دلیل تورم شبکیه چشم (ادم ماکولار سیستوئید)
کاهش سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم خون
(اختلال در بالانس الکترولیتها)
آریتمی بطنی، تاکیکاردی بطنی (علائم آن نامنظمی یا افزایش ضربان قلب، تنگی نفس شدید، گیجی و یا غش). بعضی از این علائم ممکن است جدی باشد. در صورت مشاهده آن ها فوراً به پزشک اطلاع دهید.
واکنش محل تزریق در محل واکنش قبلی
لنفوم غیر هاچکین (سرطانی که روی سیستم ایمنی تاثیر میگذارد) و سرطانهای دیگر که در بیمارانی که با دسهتاکسل همراه داروهای شیمی درمانی خاصی درمان میشود، ممکن است رخ دهد.
دور از دسترس کودکان نگهداری شود.
دارو در دمای 2 تا 25 درجه سانتیگراد و جهت محافظت از نور در بسته بندی اصلی نگهداری شود.
از یخ زدگی محافظت گردد.
محلول رقیق شده باید بلافاصله مصرف شود.
داروی دوستاکسل را پس از اتمام تاریخ انقضا که بر روی برچسب دارو و جعبه درج شده است، استفاده نکنید.
فرآورده برای یک بار مصرف است، باقیمانده دارو را پس از مصرف معدوم نمایید.
دارو نباید از طریق فاضلابهای خانگی دفع شود. از داروساز خود در مورد چگونگی دفع آن سؤال کنید. این اقدامات جهت حفاظت از محیط زیست است.
ترکیبات انکوتاکسل
ماده مؤثره داروی دوستاکسل (به صورت تری هیدرات) است. هر میلیلیتر حاوی 20 میلیگرم دسهتاکسل (به صورت تری هیدرات) است.
ترکیبات دیگر عبارتاند از: پلی سوربات 80، الکل دهیدراته.
شکل ظاهری انکوتاکسل و محتوای بستهبندی
انکوتاکسل محلول شفاف به رنگ زرد متمایل به قهوهای تا زرد کم رنگ است.
هر جعبه حاوی:
1 عدد ویال دوستاکسل 20 میلیگرم در 1 میلیلیتر
1 عدد ویال دوستاکسل 80 میلیگرم در 4 میلیلیتر
1 عدد ویال دوستاکسل 160 میلیگرم در 8 میلیلیتر