لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL چیست؟
لنفوم لنفوسیتی کوچک (SLL) سرطانی است که بر نوعی از گلبول‌های سفید خون به نام «لنفوسیت» تأثیر می‌گذارد؛ لنفوسیت‌ها مسئول مبارزه با عفونت در بدن هستند. ممکن است بشنوید که پزشک از لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL به عنوان “لنفوم غیرهوچکین” یاد می‌کند. )گروهی از سرطان‌ها است که بر لنفوسیت‌ها تأثیر می‌گذارد.(
هنگامی که شخص به لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL مبتلا می‌شود، تعداد زیادی لنفوسیت بی‌اثر در غدد لنفاوی او تکثیر می‌شوند. غدد لنفاوی اندام‌هایی به اندازه نخود در گردن، کشاله ران، زیر بغل و جاهای دیگر بوده و بخشی از سیستم ایمنی بدن شما هستند.
لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL تمایل به رشد آهسته دارد و عموماً در اولین تشخیص هیچ علامتی مشاهده نمی‌شود. بسیاری از مردم زمانی که به دلیل دیگری آزمایش خون می‌دهند، متوجه می‌شوند که لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL دارند.
اگر فرد علائمی ندارد، ممکن است نیازی به درمان فوری نیز نداشته باشد. در عوض، پزشک به طور منظم سلامت بیمار را تحت‌نظر خواهد داشت و تا زمانی که به آن نیاز نداشته باشید، درمان را پیشنهاد نمی‌کند.
برای برخی از افراد، درمان، سرطان را برای همیشه از بین می‌برد یا برای مدت طولانی از عود آن جلوگیری می‌کند.
علل ایجاد SLL
پزشکان دقیقاً نمی‌دانند چه چیزی باعث ایجاد لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL می‌شود. با این حال، آنها می‌دانند که این بیماری در افراد زیر ۵۰ سال نادر است. میانگین سنی که افراد مبتلا به این بیماری ۶۵ سال است و مردان را بیشتر از زنان مبتلا می‌کند.
چند بیماری با ابتلا به لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL مرتبط است:
- شرایطی که سیستم ایمنی ضعیفی را ضعیف می‌کند، مانند HIV/AIDS
- درمان شیمی‌درمانی
- زندگی در یک جامعه کشاورزی؛ این احتمالاً به دلیل قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها و علف‌کش‌ها است.
علائم SLL
ممکن است در هنگام تشخیص لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL علائم واضحی نداشته باشید. این بیماری ممکن است در طی یک آزمایش خون معمولی پیدا شود.
حدود یک سوم افراد مبتلا به لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL سال‌ها بدون داشتن علائم زندگی می‌کنند. هنگامی که علائم ظاهر می‌شوند، ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- تورم بدون درد در گردن، زیر بغل یا کشاله ران
- از دست دادن اشتها
- خستگی
- عرق شبانه
- تب
- کاهش وزن
تشخیص لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL
پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و ممکن است از بیمار سؤالات زیر را بپرسد:
آیا تابه‌حال متوجه تورم در گردن، زیر بغل یا کشاله ران خود شده‌اید؟
آیا اغلب خسته هستید؟
آیا اخیراً اشتهای شما کاهش یافته است؟
آیا اخیراً وزن کم کرده‌اید؟
همچنین ممکن است پزشک از بیمار بخواهد که بیوپسی غدد لنفاوی انجام دهید. این آزمایش اصلی برای تشخیص لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL است. پزشک غدد لنفاوی را برمی‌دارد و آن را زیر میکروسکوپ از نظر وجود علائم سرطان بررسی می‌کند.
بسیاری از غدد لنفاوی در نزدیکی سطح پوست قرار دارند. اگر این‌طور باشد، پزشک به بیمار واکسنی می‌دهد که پوست را بی حس کرده، سپس یک برش ایجاد می‌کنند و غده لنفاوی را خارج می‌کنند. معمولاً پس از این پروسه بیمار می‌تواند همان روز به خانه برود.
پزشک همچنین ممکن است دو آزمایش مغز استخوان (آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی) انجام دهد تا بفهمد سرطان لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL چقدر پیشرفته است. این ۲ آزمایش معمولاً با هم به عنوان بخشی از یک روش واحد انجام می‌شوند که مغز استخوان را از پشت استخوان لگن شما خارج می‌کند.
برای آسپیراسیون مغز استخوان، پزشک ابتدا پوست روی لگن و سطح استخوان را بی حس می‌کند. سپس یک سوزن نازک را وارد استخوان کرده و از سرنگ برای مکیدن مقدار کمی از مغز استخوان مایع استفاده می‌کنند.
معمولاً پزشک در مرحله بعد بیوپسی مغز استخوان را انجام می‌دهد. آنها یک تکه کوچک از استخوان و مغز را با سوزن کمی بزرگ‌تر برمی‌دارند.
درمان SLL
شیمی‌درمانی: بیمار داروهای شیمی‌درمانی مختلفی دریافت می‌کند که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برند. این دارو به شکل قرص است یا ممکن است از طریق IV داده شود.
شیمی‌درمانی یک درمان لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL است که اغلب می‌تواند بیماری را در حالت بهبودی قرار دهد، به این معنی که بیمار دیگر هیچ نشانه‌ای از سرطان ندارد، اگرچه می‌تواند عود کند.
پرتودرمانی: این کار از اشعه ایکس با انرژی بالا برای از بین بردن سلول‌های سرطانی در یک یا دو گروه از غدد لنفاوی در همان قسمت بدن استفاده می‌کند. اگر بیمار در مراحل اولیه لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL است و بیماری گسترش نیافته است، ممکن است مفید باشد.
درمان آنتی‌بادی مونوکلونال: اینها داروهایی هستند که مانند آنتی‌بادی‌های ساخت بشر عمل می‌کنند که به طور خاص سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهند. آنها به سیستم ایمنی شما کمک می‌کنند تا آنها را از بین ببرد. از جمله موارد موجود عبارت‌اند از:
آلمتوزوماب
پولاتوزوماب ودوتین
اوفاتوموماب
تفاسیتاماب
در بیماران مبتلا به لنفوم غیر هوچکین فولیکولار که در مرحلهIII / IV قرار دارند و قبلا درمان نشده‌اند، ریتوکسی مب همراه با شیمی درمانی تجویز می گردد.
درمان هدفمند: این داروها به یک یا چند هدف خاص روی سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند. اگر بیمار قبلاً درمان دیگری را امتحان کرده باشد، پزشک ممکن است این راه را پیشنهاد کند. نمونه‌هایی که به صورت خوراکی مصرف می‌شوند عبارت‌اند از:
لوویکا با مهار این پروتئین به کشتن و کاهش تعداد سلول های سرطانی کمک می‌کند. همچنین سرعت پیشرفت سرطان را کاهش می‌دهد.
دانشمندان همچنین به دنبال راه‌های جدیدی برای درمان لنفوم لنفوسیتی کوچک SLL در آزمایشات بالینی هستند
علاوه بر داروهای جدید، درمان دیگری که ممکن است بخشی از یک کارآزمایی بالینی باشد، پیوند سلول‌های بنیادی است. این روش ممکن است از سلول‌های بنیادی خود یا سلول‌های بنیادی اهداکننده استفاده کند.
اگر اهداکننده آنها را تأمین کند، باید یکی را پیدا کنید که مناسب شما باشد، تا بدن شما سلول‌های بنیادی جدید را پس نزند، یا شروع به مبارزه با آنها نکند.
